นานมาแล้ว มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อแอนนา ซึ่งเป็นนักเขียนที่ดิ้นรนและพยายามหาเงินเลี้ยงชีพในเมืองใหญ่แอนนาใฝ่ฝันที่จะเป็นนักประพันธ์ที่ประสบความสำเร็จมาโดยตลอด แต่ความจริงก็คือเธอแทบจะไม่มีเงินมากพอที่จะจ่ายค่าเช่า
วันหนึ่ง แอนนาได้รับโทรศัพท์จากแม่ของเธอคุณยายของเธอเสียชีวิตแล้ว และแอนนาจำเป็นต้องกลับบ้านเพื่อร่วมงานศพแอนนาไม่ได้กลับบ้านมาหลายปีแล้ว และความคิดที่จะกลับไปก็ทำให้เธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความวิตกกังวล
เมื่อแอนนามาถึง ครอบครัวเธอก็ต้อนรับเธออย่างเต็มใจพวกเขากอดและร้องไห้ รำลึกถึงความทรงจำเกี่ยวกับคุณยายของเธอแอนนารู้สึกถึงความรู้สึกเป็นเจ้าของซึ่งเธอไม่ได้รู้สึกมานานแล้ว
หลังจากงานศพ ครอบครัวของแอนนารวมตัวกันที่บ้านคุณยายของเธอเพื่อขนย้ายข้าวของของเธอพวกเขาจัดเรียงรูปภาพเก่าๆ จดหมาย และเครื่องประดับเล็กๆ น้อยๆ โดยแต่ละอันมีความทรงจำที่พิเศษแอนนาต้องประหลาดใจที่พบเรื่องราวเก่าๆ มากมายของเธอ ซึ่งเขียนขึ้นเมื่อเธอยังเป็นเด็ก
ขณะที่แอนนาอ่านเรื่องราวของเธอ เธอก็ย้อนเวลากลับไปในยุคที่เธอไม่มีความกังวลหรือความรับผิดชอบใดๆเรื่องราวของเธอเต็มไปด้วยจินตนาการและความสงสัย และเธอก็ตระหนักว่านี่เป็นงานเขียนที่เธออยากทำมาโดยตลอด
ต่อมาในคืนนั้น แอนนานั่งอยู่ในครัวของคุณยาย จิบชาและมองออกไปนอกหน้าต่างเธอสังเกตเห็นถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งวางอยู่บนเคาน์เตอร์ และมันทำให้เธอนึกถึงความสะดวกสบายและการเข้าถึงของชีวิตสมัยใหม่
ทันใดนั้นแอนนาก็มีความคิดเธอจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางของถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งมันจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญภัยของถ้วย ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน และบทเรียนที่ได้เรียนรู้ระหว่างทาง
แอนนาใช้เวลาสองสามสัปดาห์ต่อมาในการเขียนเรื่องราวของเธอ ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณให้กับทุกคำพูดเมื่อเธอเขียนเสร็จแล้ว เธอก็รู้ว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอเคยเขียนมาเธอส่งมันไปยังนิตยสารวรรณกรรม และทำให้เธอประหลาดใจที่ได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์
เรื่องนี้ได้รับความนิยมและได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วแอนนาถูกสัมภาษณ์จากสำนักข่าวหลายแห่ง และเธอก็กลายเป็นที่รู้จักในฐานะนักเขียนที่มีพรสวรรค์เธอเริ่มได้รับข้อเสนอข้อเสนอหนังสือและการบรรยาย และความฝันในการเป็นนักประพันธ์ที่ประสบความสำเร็จก็เป็นจริงในที่สุด
ขณะที่แอนนาเขียนต่อ เธอเริ่มสังเกตเห็นความแพร่หลายของถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งในชีวิตประจำวันเธอเห็นพวกเขาที่ร้านกาแฟ ร้านอาหาร และแม้กระทั่งในบ้านของเธอเองเธอเริ่มคิดถึงด้านบวกของถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งเช่นความสะดวกสบายและราคาไม่แพง
เธอตัดสินใจเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางของแก้วพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งอีกเรื่องหนึ่ง แต่คราวนี้ มันจะเป็นเรื่องราวเชิงบวกเธอจะเขียนเกี่ยวกับความสามารถของถ้วยในการนำผู้คนมารวมกัน ความทรงจำที่ช่วยสร้าง และการริเริ่มด้านความยั่งยืนที่บริษัทต่างๆ ดำเนินการเพื่อลดขยะ
เรื่องราวของแอนนาได้รับการตอบรับอย่างดี และช่วยเปลี่ยนการเล่าเรื่องโดยรอบถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้ง-ผู้คนเริ่มมองพวกเขาในแง่บวกมากขึ้น และบริษัทต่างๆ ก็เริ่มนำแนวปฏิบัติที่ยั่งยืนมากขึ้น
แอนนาภูมิใจกับผลกระทบจากงานเขียนของเธอ และเธอยังคงเขียนเรื่องราวที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนคิดแตกต่างเกี่ยวกับโลกรอบตัวพวกเขาเธอรู้ดีว่าบางครั้งแค่ต้องเปลี่ยนมุมมองจึงจะสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกได้
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แอนนาสัญญากับตัวเองว่าจะซื่อสัตย์ต่อความปรารถนาของเธอเสมอ และใช้งานเขียนของเธอเพื่อสร้างความแตกต่างให้กับโลกและเธอจะจำไว้เสมอว่าบางครั้งแรงบันดาลใจอาจมาจากสถานที่ที่ไม่น่าเป็นไปได้มากที่สุด แม้แต่จากถ้วยพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งก็ตาม
เวลาโพสต์: 27 เมษายน-2023